Chiringuitos w Almuñécar, najlepsze miejsca do jedzenia

Wzdłuż plaży w Almuñécar i La Herradura można znaleźć wiele słynnych chiringuitos. Chiringuitos to bary plażowe, tak typowe i głęboko zakorzenione na całym wybrzeżu Costa del Sol Tropical, których pochodzenie jest równie rozproszone. Chociaż wiele z nich przekształciło się w kluby plażowe, a staromodne leżaki zaczęto nazywać “łóżkami balijskimi”.

Mimo że wszystkie chiringuitos wzdłuż wybrzeża Seksitanii są bardzo podobne, zarówno pod względem oferty, jak i stylu, można wśród nich znaleźć różne atmosfery, jak już wspomnieliśmy, niektóre nadal mają klasyczną atmosferę baru z piwem nad morzem, a inne najbardziej nowoczesne “kluby plażowe”, ale to, co je łączy, to letni urok, który zawsze pozostaje.

Istnieją również pewne różnice w jakości i usługach pomiędzy poszczególnymi barami plażowymi, choć są one bardzo niewielkie.

Definicją klasycznego chiringuito na wybrzeżu Hiszpanii, a więc i na wybrzeżu Seksitano, jest lokal serwujący jedzenie, napoje i tapas, położony na plaży, przy promenadzie, ale są też plaże pozamiejskie, na których można znaleźć chiringuito, jak na przykład na plaży El Muerto, gdzie znajduje się chiringuito prowadzone przez Justo Bagúeste, czy La Barraca na plaży Cantarriján.

Do najbardziej charakterystycznych cech chiringuito, oprócz tego, że posiadają taras na piasku plaży z parasolami, należy to, że wiele swoich potraw (na przykład szaszłyki z sardynek) przygotowują na drewnie opałowym w ognisku, które pali się w łodzi wyrzuconej na plażę pełną piasku.

Smak, jaki ten ogień nadaje zarówno sardynkom, jak i ośmiornicom, jest wyśmienity i charakterystyczny.

Najbardziej rozpowszechnione pochodzenie słowa “chiringuito” rozpoczyna swoją historię pod koniec XIX wieku, kiedy to robotnicy na plantacjach trzciny cukrowej na Kubie robili sobie przerwy w pracy, aby napić się kawy, którą przecedzali przez cienką szmatkę, z której wypływał mały strumyczek, nazywany przez robotników “chiringo”, co w końcu przekształciło się w “chiringuito”, dlatego też zaimprowizowane z trzciny kioski, w których pito kawę, ochrzczono mianem “chiringuitos” (małe bary na plaży).

W 1913 roku w Sitges (Barcelona) otwarto na plaży bar, który pisarz César González Ruano, odwiedzający go codziennie, nazwał “El Chiringuito” w hołdzie robotnikom z jego upragnionej karaibskiej wyspy.

Istnieje jednak więcej historii, teorii i hipotez na temat pochodzenia nazwy tych lokali – “chiringuitos”.

Najważniejsze jest jednak to, że bez względu na ich pochodzenie, dla nas bez wątpienia ważne jest to, że te początkowo niepewne lokale, które wraz z kolejnymi ustawami o ochronie wybrzeża i zdrowia zostały zmuszone do budowy lub przebudowy, są miejscami, w których czas staje w miejscu, a nasze ciało odczuwa dobre samopoczucie, jakiego trudno szukać gdziekolwiek indziej na świecie.

Mówimy tu o tym szczególnym uroku, który odczuwa się w chwilach aperitifu lub posiłku po poranku spędzonym na plaży. W tym celu zapraszamy do skorzystania z jednego z wielu barów plażowych, które można znaleźć na wybrzeżu Seksitanii.